زیست آنلاین: چندی پیش، مطلبی در روزنامه لوموند به چاپ رسید با این عنوان که برای "حفظ تنوع زیستی باید گوشت تولید داخلی و با کیفیت" مصرف شود. نویسنده این مطلب که خود از دامداران و کشاورزان فرانسوی است، معتقد است دامداری، نقطه اتصال بین کشاورزی و ضامن حفظ و نجات تنوع زیستی است. اگر دامداری از بین برود، بسیاری از گونه های زیستی را نیز از دست خواهیم داد.                        

 به دست آوردن اعتماد مصرف کنندگان
«اگر دامداران مسئول و وظیفه شناس پیدا نشوند، چه کسی کار آنها را انجام خواهد داد؟ اگر وضعیت بودجه ملی و عمومی منفی شود چه؟ اگر بازار یا خریدار نداشته باشد چه باید کرد؟»؛ اینها سوالاتی است که ممکن است ذهن مصرف کنندگان را مشغول کند؛ چرا که تولید اینچنینی گوشت و دام یا به عبارت بهتر دامداری ارگانیک، مستلزم صرف هزینه های بالاست و بنابراین، چنین تولیدی گران تمام خواهد شد. فکر کردن به این موارد نیز نوعی ایده آل گرایی خواهد بود. وانگهی، حبوبات و سبزیجات می توانند جایگزین فرآورده های دامی شوند. ولی، مراتع و بیشه ها به مناطق کشت تغییر خواهند یافت، حتی در زیستگاه ها و کشتزارها، ممکن است به استفاده گسترده از آفت کش ها بپردازند و به علفزارها یا مناطق جنگلی برای تولید و بازسازی مجدد گونه های وحشی و تولید مثل
به دست آوردن اعتماد مصرف کنندگان
«اگر دامداران مسئول و وظیفه شناس پیدا نشوند، چه کسی کار آنها را انجام خواهد داد؟ اگر وضعیت بودجه ملی و عمومی منفی شود چه؟ اگر بازار یا خریدار نداشته باشد چه باید کرد؟»؛ اینها سوالاتی است که ممکن است ذهن مصرف کنندگان را مشغول کند؛ چرا که تولید اینچنینی گوشت و دام یا به عبارت بهتر دامداری ارگانیک، مستلزم صرف هزینه های بالاست و بنابراین، چنین تولیدی گران تمام خواهد شد. فکر کردن به این موارد نیز نوعی ایده آل گرایی خواهد بود. وانگهی، حبوبات و سبزیجات می توانند جایگزین فرآورده های دامی شوند. ولی، مراتع و بیشه ها به مناطق کشت تغییر خواهند یافت، حتی در زیستگاه ها و کشتزارها، ممکن است به استفاده گسترده از آفت کش ها بپردازند و به علفزارها یا مناطق جنگلی برای تولید و بازسازی مجدد گونه های وحشی و تولید مثل  خنثی کردن همه گازهای گلخانه ای
این موضوع، نکته ای را مطرح می کند که باید همه گازهای گلخانه ای را خنثی کنیم، نه فقط آنهایی که مربوط به استفاده از سوخت های فسیلی می باشند. اما چگونه می توان تولید آن را فقط در سطح سیستم تولید غذا نگه داشت، در حالیکه ۸۵۰ میلیون انسان، غذای کافی نمی خورند و تا سال ۲۰۵۰، حدود ۲/۵ میلیارد نفر دیگر به جمعیت غذاخورنده جهان افزوده خواهد شد.
خنثی کردن همه گازهای گلخانه ای
این موضوع، نکته ای را مطرح می کند که باید همه گازهای گلخانه ای را خنثی کنیم، نه فقط آنهایی که مربوط به استفاده از سوخت های فسیلی می باشند. اما چگونه می توان تولید آن را فقط در سطح سیستم تولید غذا نگه داشت، در حالیکه ۸۵۰ میلیون انسان، غذای کافی نمی خورند و تا سال ۲۰۵۰، حدود ۲/۵ میلیارد نفر دیگر به جمعیت غذاخورنده جهان افزوده خواهد شد.






