برخی از رسانه ها، با انتشار خبرها و گزارشهایی نسبت به توافق اقلیمی پاریس انتقادهایی می کنند و عده ای کلا آن را از اساس غلط می دانند و پاسخشان این است که چون «سهم ما در انتشار گازهای گلخانه ای کم است»، پس این توافق برای ما اثری ندارد. حال آنکه، زمین متعلق به همه ماست. اگر برای پیشگیری از تغییرات اقلیمی کاری نکنیم باز هم شاهد اتفاقاتی مثل سیل اخیر ایران که خسارات مادی و معنوی زیادی در بر داشت خواهیم بود و یا دوباره گرفتار خشکسالی خواهیم شد.                        

 اما پاسخی که تسنیم به این گزارش داده است:«سازمان محیطزیست در جوابیه اخیر خود در قبال استدلالهایی که در گزارش تسنیم ارائه شده است، سعی داشته عنوان کند بهدلیل اینکه در سالهای گذشته متولی پیمان کیوتو بوده پس حتما باید در موافقتنامه پاریس نیز متولی اصلی بررسی موضوع در کشور باشد!
اما پاسخی که تسنیم به این گزارش داده است:«سازمان محیطزیست در جوابیه اخیر خود در قبال استدلالهایی که در گزارش تسنیم ارائه شده است، سعی داشته عنوان کند بهدلیل اینکه در سالهای گذشته متولی پیمان کیوتو بوده پس حتما باید در موافقتنامه پاریس نیز متولی اصلی بررسی موضوع در کشور باشد! حال سوال این است که چرا پروتکل کیوتو کشورهای درحالتوسعه را به کاهش انتشار گازهای گلخانهای موظف نکرد؟کارشناسان معتقدند که ۵۰ درصد گازهای گلخانهای بعد از انقلاب صنعتی منتشرشده است. کشورهایی که در پروتکل کیوتو موظف به کاهش انتشار شده بودند جزو کشورهای صنعتی بودند و سهم بسیار بالایی از انتشار گازهای گلخانهای را در اختیار داشتند. این در حالی بود که کشورهای درحالتوسعه باوجود منابع عظیم انرژی در برخی از آنها، سهم بسیار ناچیزی در انتشار این گازها داشتند؛ به طوری که دانشمندان ۸۰ درصد گازهای گلخانه انسان ساخت موجود در جو زمین را منتصب به کشورهای توسعه یافته میدانند. اما همین پروتکل کیوتو، تنها کشورهای صنعتی را موظف به کاهش انتشار کرده بود.
حال سوال این است که چرا پروتکل کیوتو کشورهای درحالتوسعه را به کاهش انتشار گازهای گلخانهای موظف نکرد؟کارشناسان معتقدند که ۵۰ درصد گازهای گلخانهای بعد از انقلاب صنعتی منتشرشده است. کشورهایی که در پروتکل کیوتو موظف به کاهش انتشار شده بودند جزو کشورهای صنعتی بودند و سهم بسیار بالایی از انتشار گازهای گلخانهای را در اختیار داشتند. این در حالی بود که کشورهای درحالتوسعه باوجود منابع عظیم انرژی در برخی از آنها، سهم بسیار ناچیزی در انتشار این گازها داشتند؛ به طوری که دانشمندان ۸۰ درصد گازهای گلخانه انسان ساخت موجود در جو زمین را منتصب به کشورهای توسعه یافته میدانند. اما همین پروتکل کیوتو، تنها کشورهای صنعتی را موظف به کاهش انتشار کرده بود.





