کرکس هایی که دیگر پرواز نمی کنند

به گزارش زیست آنلاین، دوست داشتن کرکس ها سخت است. سر بدون مو، عادت های مرده خواری و شهرت آنها به عنوان کارگران دفع زباله جهان، به ندرت آن ها را به پرندگان محبوب تبدیل کرده است و اکثرا پرندگان دیگر ترجیح داده می شوند. اما با وجود ترس فزاینده از انقراض پرندگان در معرض تهدید، فعالان محیط زیست خواستار انجام کارهای بیشتری برای نجات این پرندگان شدند.

در اوایل دهه 1990، ناظران در هند متوجه شدند جمعیت کرکس ها که معمولاً در گله های بزرگ اطراف لاشه حیوانات جمع شوند با سرعت بی سابقه ای رو به کاهش است. در ابتدا باور این سخت بود. چرا که کرکس ها یکی از سازگارترین پرندگان جهان هستند و یاد گرفته اند که در کنار انسان زندگی کنند و به عنوان جوخه های پاکسازی در مناطق شهری و روستایی نیز خدمت می کنند.

تنها بین سال های 1992 تا 2007، جمعیت سه گونه کرکس معروف در هند بین 97 تا 99.9 درصد کاهش یافته است. عواقب این کاهش، فاجعه بار بود: لاشه های فاسد منابع آب را آلوده کردند و با چندین برابر شدن جمعیت موش ها و سگ های وحشی، خطر بیماری برای انسان افزایش پیدا کرد.

حالا بیش از یک دهه پس از آغاز این بحران، علت اصلی آن مشخص شد. کرکس های آسیایی از لاشه حیوانات که حاوی دیکلوفناک، که معمولا به عنوان داروی ضد التهاب به گاوهای اهلی داده می شود، اما برای پرندگان مضر است، تغذیه می کردند.

اکنون، داستان مشابه در آفریقا که محل زندگی 11 گونه از 16 گونه قدیمی کرکس های جهان می باشد در حال وقوع است.

بیش از 2000 کرکس با کلاه، در ماه مارس در گینه بیسائو از بین رفتند. این مرگ ها ناشی از مسمومیت بوده است و گزارش ها حاکی از آن است که میان این مرگ ها و تجارت اعضای بدن کرکس که طبق باور سنتی، خوش شانسی می آورد، ارتباط وجود دارد.

منبع: theguardian

https://zistonline.com/vdcivyav.t1ar52bcct.html