زیستفناوری دریایی گزینه مناسبی برای اقتصاد کشورهای در حال توسعه و مجاور اقیانوسها است. چرا که این کشورها منابع گسترده و ارزشمند دریایی با تنوع بسیار وسیع دارند.
همکاریهای تحقیقاتی دولتها و سهامدارانحوزهی زیستفناوری دریایی از فناوریهای پیشرفته و جدید استفاده میکند. بنابراین همکاریهای تحقیقاتی بین کشورهای در حال توسعه یک نیاز فوری و بسیار مهم تلقی میشود. این فناوریها معمولاً برای تولید محصول جدید یا افزایش بازدهی محصولات کاربرد دارد. همچنین همکاری بین دولتها عامل مهمی در انتقال و ارتقاء فناوری است که در این مورد میتوان از تجربه و توانایی کشورهای پیشرفته استفاده کرد. از نظر سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، شبکههای دانشِ کاربردی میتواند ابتکارها را در زیستفناوری بهبود داده و با کاهش هزینههای انتقال، بازدهی را افزایش دهد. از نمونه این شبکههای کاربردی میتوان به Joint Programming Initiative ،EU ERA-NET، کمیسیون علوم مدیترانه، مرکز منابع زیستی دریایی اروپا، مرکز تحقیقاتی دریای سرخ در دانشگاه علم و صنعت ملک عبدالله و BioMarks اشاره کرد.