طراحی سبز عملی است برای حل مشکلات منابع طبیعی که قبل، بعد و طی پروسه تولید و ساخت، محیط زیست با کمترین حد آسیب مواجه شود؛ به علاوه در مسیر این عمل مصالح باید مفید بوده عمر مفید طولانی داشته و قابل بازگشت به چرخه طبیعت باشند. مصالحی با طول عمر زیاد هم مفیدند و هم بزرگترین مانع علیه اسراف و تولید ضایعات هستند و این بهتر از استفاده مجدد یا بازیافت آنها است.
تاریخ انتشار :جمعه ۱۲ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۰۳:۰۰
کد مطلب : 79871
بیشتر بخوانید: شهر پایدار و مزایا و معایب آن کدام است؟
بیشتر بخوانید: نوآوری برای ایجاد شهرهای سبز در آیندهمعماری سبز یا معماری پایدارمعماری سبز (به انگلیسی: Green Architecture) یا معماری پایدار یکی از گرایش‌ها و رویکردهای نوین معماری است که در سال‌های اخیر مورد توجه عده زیادی از طراحان و معماران معاصر جهان قرار گرفته‌است. این معماری که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار می‌باشد در پی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست یکی از نیازهای اساسی بشر در جهان کنونی است.هدف از ایجاد ساختمان‌های سبز بهبود یافتن آب و هوا، جلوگیری از اتلاف انرژی مصرف شده جهت سرمایش و گرمایش و جلوگیری از اثرات منفی ساخت و ساز بر محیط زیست است. قبل از هر چیز که یک ساختمان سبز خلق شود مانند هر چیز دیگر به یک خالق احتیاج دارد. این موضوع یعنی ایجاد ساختمان سبز به سلامت فردی که در آن و در محیط اطراف آن زندگی می‌کند کمک خواهد کرد و از او پشتیبانی خواهد کرد و از او پشتیبانی خواهد کرد و باعث رضایت مندی و سودمندی آنان خواهد شد. این موضوع نیازمند کاربرد با دقت استراژیهای تصدیق شده در معماری است استفاده از طبیعت بادوام و منبع مواد با کفایت و تکیه بر خورشید برای استفاده‌های گرمایی و نیروی برق و روشنایی روزانه و دوباره استفاده کردن از ضایعات یک اتحاد و یکپارچه‌سازی ساختمانی ظریف این استراژیها را تولید می‌کند.
البته باید توجه داشت که تبدیل فرهنگ بشر به یک پایه و تغییر ساختار اساسی روح و سرشت انسان بستگی دارد. ما باید یکی شدن و به هم پیوستن و وابستگی به یکدیگر را با یک چیزی خیلی وسیع تر از خودمان را دوباره کشف کنیم. جهان طبیعت قلم رویی است روحانی که نسبت به همه چیز برتری می‌یابد. اول شخص و بعد جامعه این عقیده بولوزوف است. او عقیده دارد ما باید هر دو گروه را مجبور سازیم که موافق حقایق زندگی در جهان باشند. در غرب به این مسئله اعتقاد دارند که مزیت در طرح محیطی و طراحی آن در صورتی پیشرفت می‌کند و موفق خواهد بود که حقیقا مجمع و گروه طراحی آن فقط گروهی از طراحان باشند.
arc اولین شرکتی است که دست به این کار زده است. این شرکت تشکیل شده‌است ازمعماران سازندگان و مهندسین و سرانجام عده‌ای از طراحان باید پاسخگو در تمامی پروژه‌های این شرکت باشند. این شرکت در جریان طراحی‌های خود از روش مشارکتی استفاده می‌کند یعنی تمامی اعضا در نظر دادن آزاد هستند اما تصمیم نهایی را طراحان خواهند گرفت. این روش یک روش قدرتمند در ساختمان سازی‌ها به‌شمار می‌رود. بسیاری از ساختمان‌ها که در این شرکت در بین طراحان به توافق می‌رسد توافق آنها به خاطر مطلوبیت آن اثر است. در یک کار جالب دیگر در این شرکت دعوت از تمامی افراد صاحب نظر است برای عملی کردن و اجرایی شدن تمامی نتیجه‌های بدست آمده. جوانب مهمی که متفاوت با طراحی‌های قردادی مشخص شده‌است عبارتند از:
۱ـ طراحی باید تقریباً در برگیرنده ۴۰٪ از نیازها باشد نه اینکه ۲۵٪ از نیازها را به صورت قراردادی بر طرف کند.
۲ـ روند طراحی جرینی است آشفته و پر دست انداز. بنابراین احتیاج به زمان طولانی دارد. طراحی به تفکر گروهای صادق و آزمایش کردن احتیاج دارد.
۳ـ ایجاد ساختمان نیازمند یکپارچه‌سازی و اتحاد است. همان اتحادها و یکپارچه سازیهاست که منجر به تغییر ساختارهای روحی انسان خواهد شد.
اغلب از ساختمان سبز تعبیر به ساختمانی می‌شود که اثرات منفی آن بر روی محیط اطرافش کم باشد. هدف از ایجاد ساختمان‌های سبز بر اساس اصول ذکر شده بالا بهبود یافتن آب و هوا و جلوگیری از اثرات منفی ساخت و ساز بر محیط زیست است. صرفه جویی و بهینه‌سازی مصرف انرژی و کاربرد انرژیهای پایدار در حال حاضر هیچگونه نقشی در فرهنگ ساحتمانی کشور ندارد. علاوه بر آن در ساخت و سازهای مسکونی بخش خصوصی و خصوصاً مسکن طبقات مرفه ارقام نسبتاً مهمی به زیان سایر موارد ضروری هزینه در ساختمان صرف تزیینات افراطی و بی‌اصالتی می‌شود که عمدتاً به نام ابزارسازی مشهور است.
انگیزه صرف این مبالغ نامتعادل در زیور آرایی احرازجلال و شکوه و نهایتاً رونق و موفقیت تجاری خصوصاً در حرفه بساز و بفروشی است. این مسئله متأسفانه به یک مد در جامعه تبدیل شده‌است که این نگران‌کننده است. اما چاره مشکل اکتشاف رویکردهای نوین زیبایی شناختی برای ایجاد دگرگونی و تحول در اذهان عمومی و جایگزینی الگوهای زیستی مبتنی بر تعادل صرفه جویی و بهینه‌سازی مصرف و احترام به محیط طبیعی و اجتماعی زیست به جای الگوهای منحط رایج کنونی امری ضروری است.
لازمه این امر آن است که معماران بکوشند به جای دنباله روی در سلیقه عامیانه و بازاری پسند ذوق و سلیقه عمومی را در جهات سازنده و مفید اجتماعی هدایت کنند. معماران می‌توانند به مردم بباورانند که طرح‌های اقلیمی و زیست‌محیطی کمتر از تزیینات رایج کنونی زیبا نیست. از طریق معماری می‌توان جامعه را از مطلوبیت و ارزش فراوان اقتصادی وزیست محیطی انرژیهایی که به نام‌های بی زیان و آرام و … مشهور شده مطلع کرد. انرژیهایی که از دیدگاه هنرمندان و معماران می‌تواند به جای هر چیز دیگر زیبا نامید. آینده جهان در زیبایی‌های زیبا نهفته است.
بیایید زیبایی نهفته در انرژیهای پاک و حیاتبخش را کشف کنیم. این نوع طراحی از اصولی خاص تبعیت می‌کند که رعایت آنها ضروری است: مدیریت منابع انرژی، طراحی با قابلیت بازگشت به چرخه زندگی، طراحی برای انسان.
رونق گرفتن ساخت خانه‌های شناور در هلندساخت خانه‌های شناور پدیده‌ای رو به رشد در هلند است. بالا آمدن آب دریا تهدیدی جدی برای این کشور محسوب می‌شود که بخش زیادی از آن زیر سطح دریا واقع شده است.
ساخت خانه روی سطح آب یک روش ابتکاری است گرچه نمی‌تواند راه حل نهایی این مشکل باشد.
ایده ساخت خانه‌های شناور از سال ۲۰۱۱ در هلند فراگیرتر شد و طبق برآوردها هم اکنون حدود ۲۰ هزار نفر در این خانه‌ها زندگی می‌کنند.
یکی از مهمترین چالش‌های این نوع خانه‌ها میزان مقاومت آنها دربرابر زلزله است.
استفاده از فناوری نانو در مرمت آثار تاریخیمرمت کلیسای جامع شهر پیزا در ایتالیا از چهار سال پیش آغاز شده است. اگرچه هم اکنون مرمت کاران در حال استفاده از تکنیکهای بازسازی سنتی هستند اما این روش ها به زودی و به کمک یافته های دانش شیمی و علم مواد تغییر خواهد کرد.برای مرمت کلیسای پیزا، از سنگهایی استفاده می شود که پیش از این در قرن یازده میلادی نیز برای ساخت این کلیسا از آنها استفاده شده بود. فناوری های رایجی مانند لیزر نیز در خدمت مرمت کاران خواهد بود.
اما همزمان، مرمت کاران برخی تکنیکهای نوین را نیز آزمایش می کنند از جمله محصولی ابتکاری که برگرفته از ذرات نانو است. این محصولِ ابتکاری، به محکم سازی ساختار داخلی سنگها (که در کلیساها عمدتا سنگ مرمر هستند) کمک می کند. این ماده به بخش های آسیب دیدۀ سنگ تزریق می شود.
روبرتو چلا، مهندس عمران می گوید: «سنگ مرمر منفذهای کمی دارد و همین ما را مجبور می کند که از ذراتی در مقیاس نانو استفاده کنیم. ذراتی که بتوانند در داخل سنگ نفوذ کرده و ما را از ترمیم کامل اثر مطمئن کنند».
گروهی از شیمیدان ها که در چهارچوب یک پروژه تحقیقاتی اروپایی در حال کارند، توانسته اند ترکیب محکم کنندۀ جدیدی تولید کنند. ترکیبی که حاوی کربنات کلسیم است و از مخلوط کردن اکسید کلسیم، آب و دی اکسید کربن به دست می آید. ذرات کوچک نانویی که در این ترکیب معلق هستند این توانایی را دارند تا به درون سنگها و ساختار فرسوده نفوذ کرده و از تجزیه آنها جلوگیری کنند.
داریو پائولوچی، شیمیدان دانشگاه پیزا می گوید: «مهم است که این ذرات، طبیعت شیمیایی همان سنگهایی را داشته باشند که باید ترمیم شوند. به این ترتیب با گذشت زمان، این ذرات تحت تاثیر فرایندهای مختلف فیزیکی و مکانیکی قرار نمی گیرند؛ فرایندهایی که می تواند در نهایت منجر به شکستن سنگها شود».
پنج کلیسای اروپایی از جمله کلیسای سنت استفان در شهر وین، پایتخت اتریش در این پروژه مشارکت دارند.
در اتریش ویژگی های مکانیکی سنگها بررسی می شوند اما از آنجا که نمی توان نمونه های زیادی از سنگهای کلیسا را برای آزمایش ها استفاده کرد، دانشمندان سعی کرده اند «عمر» قطعه سنگهای محدودی را که برای نمونه استفاده می کنند، افزایش دهند.
ماتئا بن، دانشمند مواد در دانشگاه تکنولوژی وین می گوید: «ما برای حفظ سنگهای نمونه، روش های مختلفی را آزمایش کردیم. مثلا تلاش کردیم آنها را منجمد کنیم یا در محیط های نمکی و اسیدی قرار دهیم. درنهایت تصمیم گرفتیم با حرارت، عمر آنها را افزایش دهیم. بنابراین سنگها را تا دمای خاصی گرم می کنیم. پس از گرم شدن، مواد در داخل سنگها منبسط شده و به سمت مشخصی گسترش می یابند. آنها با این انبساط، به مواد معدنیِ اطراف فشار آورده و باعث ترک سنگ می شوند. ما به این ترکها نیاز داریم تا آنها را محکم کنیم».
این مواد محکم کننده برای محکم سازی انواع مختلف سنگهای کلیساهای اروپا استفاده شده اند از جمله سنگهای آهکی، ماسه سنگ و سنگ مرمر. پژوهشگران نتیجۀ استفاده از این ماده را روی سنگهای مختلف بطور دقیق بررسی می کنند.
یوهانس ویبر، کارشناس پتروشیمی از دانشگاه هنرهای کاربردی وین می گوید: «قبل از همه، مواد محکم کننده سنگها باید به خوبی توسط سنگ جذب شوند. سپس در دوران تبخیر آنها، این مواد باید در نقطه مشخصی در ساختار داخلی سنگ رسوب شوند. حجم این مواد نباید پس از سرد شدن خیلی کوچک شود. تمام مواد پس از سرد شدن کوچک می شوند، مواد محکم کننده سنگها نیز همین ویژگی را دارند. این مواد باید به مواد سنگ بچسبند اما نباید منافذ سنگ را کاملا ببندند».
آزمایش ها در کلیساهای جامع اروپایی همچنان در حال انجام است. پژوهشگران امیدوارند کارشان به حفظ بهتر میراث فرهنگی در سطح اروپا کمک کند.
پنج کلیسای اروپایی از جمله کلیسای سنت استفان در شهر وین، پایتخت اتریش در این پروژه مشارکت دارند.
در اتریش ویژگی های مکانیکی سنگها بررسی می شوند اما از آنجا که نمی توان نمونه های زیادی از سنگهای کلیسا را برای آزمایش ها استفاده کرد، دانشمندان سعی کرده اند «عمر» قطعه سنگهای محدودی را که برای نمونه استفاده می کنند، افزایش دهند.
بیشتر بخوانید: معماری پایدار ساخت و ساز بیشتر با مواد کمتر https://zistonline.com/vdcb8wbz.rhb9zpiuur.htmlzistonline.com/vdcb8wbz.rhb9zpiuur.html
تگ ها
آخرین عناوین
پربيننده ترين
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب
سایت با ذکر منبع بلامانع است.