روز سه شنبه ۲۵ شهریور ماه ۱۳۹۹، طرح سوال یکی از نمایندگان استان مازندران در مجلس از وزیر نیرو در خصوص احداث سد فینسک، پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی آن و همچنین دلایل بی توجهی این وزارتخانه به ضرورت انتشار مجموعه مطالعات پنج گانه احداث این سد مطرح می شود.

به گزارش زیست آنلاین، از زمان مطرح شدن درخواست «استیضاح وزیر نیرو» و تدوین طرح «ممنوعیت انتقال آب به خارج از حوضه البرز شمالی» از سوی بیش از ۱۰۰ سازمان مردم نهاد و امضای بیش از ۵۰۰ تن از اساتید و کارشناسان سراسر کشور، عده ای در فضای مجازی و حقیقی تلاش می کنند تا با القای این مطلب که «کار از کار گذشته»، موضوع ساخت سد فینسک را تمام شده و تلاش های مردم و متخصصین را بی اثر جلوه دهند. اما واقعیت آن است که خوشبختانه تا این لحظه «در فینسک اتفاق خاصی رخ نداده است». پیمانکار و شرکت سهامی آب منطقه ای سمنان در حال ساخت جاده های دسترسی برای آغاز عملیات اصلی ساخت سد در سال های آینده هستند. هدف آنها در اصطلاح «زخمی کردن» کار است تا در زمان تصویب بودجه عمومی کشور در سال ۱۴۰۰ با استناد به برخی عملیات پراکنده و فرعی انجام شده، مجلس را وادار به تخصیص بودجه برای ساخت این سد نمایند.

اقدام اصلی وزارت نیرو برای ساخت «سد های فینسک و روزیه» مستلزم  تصویب و اخذ ردیف بودجه در سال ۱۴۰۰ است. از این رو وظیفه سنگینی به دوش مجمع نمایندگان استان قرار دارد و البته مردم نیز موظف به تداوم مطالبه گری و پیگیری موضوع در چارچوب قوانین هستند. امیدوارم نمایندگان از امروز برای اسفند ماه که موعد کارزار تدوین و تصویب بودجه عمومی کشور در سال ۱۴۰۰ هست آماده شوند تا ماجرای شوم تصویب بودجه انتقال آب کاسپین در کمیسیون تلفیق بودجه سال ۱۳۹۹ تکرار نشود. فراموش نمی کنیم که در آن ماجرا، «از خودی» آن هم «از پشت» تیزی خنجر را بر پیکر خویش لمس کردیم.

باید ردیف های بودجه برای مطالعه و اجرای انتقال آب دریاچه کاسپین، سد فینسک، سد روزیه، سد کسیلیان و طرح های انتقال آب از سرشاخه های تجن و تالار، به خارج از حوضه های آبریز البرز شمالی به طور کامل حذف شوند.

مردم و مسولین در غرب استان مازندران هم توجه داشته باشند که طرح هایی برای انتقال آب از سرشاخه های «دو هزار و سه هزار» به خارج از حوضه های آبریز غرب مازندران از سوی وزارت نیرو در دست بررسی و مطالعه است. البرز شمالی و مازندران کارخانه تولید آب برای فلات مرکزی ایران نیست. رودخانه های دوهزار و سه هزار به دلیل برداشت بیش از حدظرفیت مجاز شن و ماسه به شدت آسیب پذیر شده اند و هرگونه دست اندازی و تحمیل انتقال آب از این رودخانه ها به خارج از حوضه آبریز می تواند تشدید معضلات زیست محیطی و اقتصادی برای منطقه را در پی داشته باشد.

دیدگاه غلط، نادرست و ویرانگر وجود منابع آبی مازاد در استان های شمالی کشور باید از سوی کارشناسان، متخصصین، دانشگاه ها و مدیران استان در فضایی منطقی و خردورزانه از افکار برخی مسولین تصمیم گیر در پایتخت زدوده شود. بر اساس تفکری که تصور می کند در شمال کشور آب مازاد وجود دارد، مازندران و زیست بوم شکننده شمال کشور در محاصره طرح های ویرانگر انتقال آب بین حوضه ای قرار گرفته است. تا دیر نشده مسولین استان برای شکستن این محاصره و توجیه مقامات تصمیم گیرنده در رابطه با این گونه طرح ها و تبیین واقعیات آبی و شرایط شکننده زیست بوم استان اقدام کنند.

از مجمع نمایندگان استان مازندران در مجلس، استاندار محترم و مدیران شرکت سهامی آب منطقه ای مازندران انتظار می رود تا توجیه گری مسولین وزارت نیرو را در این امر مهم، با پشتیبانی توان کارشناسی موجود در سطح استان، برنامه ریزی و اجرا نمایند.

فراموش نکنیم که ساخت 
-سد دیر علی با ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی و صرف ۶۱ میلیارد ریال
- سد نازلو با ۳۴ درصد پیشرفت فیزیکی و ۶۴۲ میلیارد ریال
- سد باراندوز با ۱۳ درصد پیشرفت فیزیکی و ۶۴ میلیارد ریال
- سد سیمینه رود با ۱۵ درصد پیشرفت فیزیکی و ۴۰۸ میلیارد ریال 
با هدف جلوگیری از آسیب به دریاچه ارومیه بنا به تصمیم همین وزارت نیرو به طور کامل متوقف شده و باز فراموش نکنیم که پیشرفت فیزیکی سد های فینسک و تالار در حال حاضر (صفر درصد) است.

اگر توقف ساخت سدهایی با ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی و با وجود صرف هزینه های گزاف در کشور مسبوق به سابقه، ممکن و شدنی است، توقف ساخت سدهایی با صفر درصد پیشرفت فیزیکی از جمله فینسک و روزیه هم شدنیست.