خطر در کمین اکوسیستم‌های آبی شیرین با مصرف گلیفسات در کشاورزی

به گزارش زیست آنلاین، این محققان به این نتیجه رسیدند که برای جمعیت زئوپلانکتون‌ها این مواد حتی با غلظت کم 0.1 میلی گرم در لیتر هم خطرناک هستند و می توانند باعث تخریب این ارگانیسم ها شوند.

جس شاپیرو، از محققان این تحقیق در دانشگاه مک گیل می گوید: از آنجایی که پلانکتون ها پایه و اساس زنجیره غذایی در اکوسیستم های آبهای شیرین هستند، فهم اینکه این جمعیت پلانکتونی چه واکنشی در برابر حشره کش ها و علف کش ها خواهند داشت مهم است.

مطالعات سم شناسی معمولا در آزمایشگاه ها و بر روی یک گونه خاص جانوری انجام می شود و در نتیجه بسیاری دیگر از فاکتورهای محیط زیستی موثر در این آزمایش ها و کنش و واکنش بین گونه ها در این جمعیت های تحت تاثیر آلودگی در نظر گرفته نیم شود.

اما در این مطالعه محققان از استخرهای هزار لیتری پر شده با آب دریاچه استفاده کردند ت بتوانند فهم بهتری از چگونگی تاثیر این عوامل شیمیایی بر زندگی پلاکنتون ها داشته باشند.

آنها چهار ماده شیمیایی معمول مورد استفاده در کشاورزی را در زندگی این باکتری ها و زئوپلانکتون ها آزمایش کردند. این مواد شیمیایی شامل علف کش گلیفسات، که برای کنترل علف های هرز در مزارع ذرت و سویا به کار می رود؛ حشره کش نئونیکوتید ایمیداکلوفیرد برای کنترل حشره‌ها و دیگر کودهای شیمیایی بودند.

آنها به این نتیجه رسیدند که وقتی علف کش ها و کودهای شیمایی به مقدار زیاد و با غلظت زیاد در رنج وسیعی استفاده می شوند، گلیفسات موثرترین ساختاری است که بر ارگانیسم ها تاثیر می گذارد.

از سویی این ماده بر باکتری ها و زئوپلانکتون های آبهای شیرین تاثیر منفی می گذارد./انرژی امروز

https://zistonline.com/vdca6una.49nmm15kk4.html