چگونه می‌توان به حمل‌ونقل پایدار دست یافت؟

به گزارش زیست آنلاین، به نقل از ویفروم، زمانی که تصور می‌کنیم، دنیای آینده چگونه خواهد بود؛ خیابان‌ها و دالان‌های ترابری تمیزتر، ساکت‌تر و بدون انتشار گازهای آلاینده را در نظر خواهیم داشت، اما با افزایش جمعیت جهانی، شهرهای پرازدحام، تجارت الکترونیکی پررونق و تغییرات آب‌وهوایی که در اولویت برنامه‌ها قرار دارند، مشخص است که چالش‌های مهمی در پیش خواهد بود.

تغییر در حمل‌ونقل الکتریکی اجتناب‌ناپذیر است، به‌ویژه اگر بخواهیم درباره توافقنامه پاریس و معامله سبز اتحادیه اروپا به تعهدات خود عمل کنیم. در حالی که ارزش وسایل نقلیه الکتریکی به‌طور گسترده‌ای تصدیق شده است اما برای پاسخگویی به تقاضای بیشتر حمل‌ونقل پایدار و راهکارهای زیرساختی کافی نخواهد بود و سرمایه‌گذاری در نوآوری‌هایی مانند فناوری پیل سوختی هیدروژنی (مبدل انرژی شیمیایی به انرژی الکتریکی) بسیار حیاتی است.

ساختن آینده

بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ درس‌های بسیاری ازجمله تغییر شکل و تامین آینده‌ای پایدار برای سیاره و نسل‌های آینده را به ما آموخته است. تدوین راه‌حل‌های هوشمند و رقابتی برای اقلیم فردا به فناوری‌هایی نیاز دارد که بتوانند با نیازهای کل شبکه حمل‌ونقل و زیرساخت سازگار شوند.

اندازه مناسب

نمی‌توانیم به سادگی رویکرد «یک اندازه متناسب برای همه» را در پیش بگیریم. باتری‌ها راه‌حلی ایده‌آل برای کاربردهای کوتاه‌تر یا متوسط (مانند استفاده در داخل شهر برای اتوبوس‌ها، جمع‌آوری زباله‌ها، توزیع محلی و حمل‌ونقل منطقه‌ای) هستند و امکان سوخت‌گیری در آنها بسیار آسان است. در حال حاضر، بسیاری از وسایل نقلیه مجهز به باتری در شهرها و مناطق جهان با موفقیت کار می‌کنند؛ آنها نه‌تنها انتشار صفر دارند، بلکه ساکت نیز هستند. اما استفاده از باتری در مسافت‌های طولانی و سنگین عملی نیست و مانعی برای خودرو خواهد بود و برای رفع این مشکل سلول‌های سوختی هیدروژن کمک‌کننده خواهند بود؛ سلول‌های سوختی برخلاف باتری‌هایی که برق را ذخیره می‌کنند، برق خود را از طریق هیدروژن ذخیره شده در یک فرآیند الکتروشیمیایی تولید خواهند کرد.

سوخت برای آینده

در حالی که سوخت هیدروژن یک مکمل کامل برای وسایل نقلیه الکتریکی است، اما برای استفاده کامل از پتانسیل آن هنوز هم کارهای زیادی وجود دارد. طی دهه‌ها این قابلیت‌های منحصربه‌فرد توسعه یافته است، اما برای شروع فعالیت متداول نیستند و چنین توانایی‌هایی در مقابله با چالش‌های موجود حمل‌ونقل پایدار بسیار مهم است.

البته مشارکت‌های مشابه برای ارائه در مقیاس جهانی لازم است. در سراسر جهان، تقاضای مشتریان برای محصولات و خدمات پاک‌تر همچنان رو به افزایش است و با اجرایی‌شدن مقررات بعدی که صنایع را ملزم به مقابله با ردپای کربن می‌کند، فرصتی برای این صنایع و مقابله با ردپای کربن ایجاد می‌شود. اما پذیرش گسترده وسایل نقلیه الکتریکی تنها در صورت همکاری رهبران صنعت و دولت برای ایجاد زیرساخت‌های لازم امکان‌پذیر خواهد شد.

تغییر خودروها و تجهیزات بدون سوخت فسیلی به زمان نیاز دارد و طول عمر متوسط وسایل نقلیه ۱۰ سال است. به همین دلیل است که اگر بخواهیم به عنوان یک سازمان، مسئولیت‌پذیر باشیم و برای تحقق اهداف توافقنامه پاریس (مهم‌ترین توافقات جهانی تغییرات اقلیمی) تعهد خود را حفظ کنیم، مهم است که از سال ۲۰۴۰ تنها راهکارهای بدون فسیلی ارائه دهیم.

چالش تغییر به صفر

دستیابی به عدم انتشار کربن، پیچیده و چیزی بیش از الکتریکی‌کردن وسایل نقلیه و ماشین‌آلات است و برای تامین نیروی سلول‌های سوختی باتری و هیدروژن، به شارژ و زیر ساخت ایستگاه پمپاژ مخزن نیاز است و تلاش‌ها برای توسعه فناوری و زیرساخت‌های لازم، همکاری گسترده بین ذی‌نفعان دولتی و خصوصی را می‌طلبد. نیاز به شارژدهی و زیرساخت‌های آن، استفاده از باتری‌های الکتریکی و هیدروژن باتری را عملی کرده است و همکاری گسترده برای استفاده این خودروها وجود دارد. همچنین دوره طلایی برای این صنعت و منظره جدیدی از حمل‌ونقل در آینده ایجاد شده است. اگر بخواهیم حمل‌ونقل پایدار را به یک واقعیت تجاری تبدیل کنیم نه تنها باید برای باتری، بلکه برای سوخت هیدروژن و موتورهای احتراق (درون سوز) نیز باید به‌صورت یکپارچه سرمایه‌گذاری کرده و از آن حمایت کنیم. رهبران صنعت و سیاست‌گذاران باید برای شکل‌دادن به محیط نظارتی که حمل‌ونقل پایدار را عملی می‌کند، همکاری کنند./ایسنا

https://zistonline.com/vdcdns0j.yt0oz6a22y.html