کرونا آزمایشی برای پالایشگاه ها در دوره گذار انرژی

به گزارش زیست آنلاین، با شروع کاهش تقاضای نفت، بحران کرونا می تواند یک پیش زمینه تلخ از آنچه آینده صنعت پالایش به نظر می رسد را نشان دهد. در این گزارش، بررسی می کنیم که پالایشگاه های موجود در حالی که به عنوان یک صنایع تبدیلی وظیفه اصلی خود را انجام می دهند، چگونه می توانند با تقاضای کم و آینده کم کربن سازگار شوند.

از سال 1980، ظرفیت جهانی پالایش نفت خام 25 درصد افزایش یافته است، اما این رشد به لحاظ منطقه ای متفاوت است. سرمایه گذاری در مناطقی انجام شده است که رشد تقاضای نفت یا واردات محصولات و فراورده های نفتی زیاد بوده اما در مناطق دیگر، ظرفیت منطقی یا تکمیل شده است.

همین داستان تا دو دهه آینده ادامه خواهد شد. طبق چشم انداز دوره گذار انرژی که توسط وود مکنزی تهیه شده، سرمایه گذاری پایدار برای پالایش ظرفیت های بیشتر در این دوره مورد نیاز خواهد بود.

برای تأمین رشد تقاضای منطقه ای در خاورمیانه و آسیا ظرفیت های بیشتری مورد نیاز خواهد بود. ویژگی های پالایشگاه های جدید در مناطق دارای رشد تقاضا، مانند خاورمیانه و آسیا ، مانند بزرگی، یکپارچه سازی صنایع پتروشیمی و محیطی کاملاً رقابتی به خوبی شناخته شده است. در کشورهای عضوOECD ، در محیط رقابتی تاسیسات تولید کننده محصولات کم ارزش بسته می شوند، زیرا تقاضاهای محلی به دلیل بهبود راندمان سوخت و برقی کردن ناوگان خودرو ها کاهش می یابد.

همزمان با اینکه دوره گذار انرژی در حال تضعیف رشد جهانی تقاضای نفت است ، پالایشگاههای در مقیاس جهانی بزرگتر می شوند. در طی پنج سال آینده، هنگامی که هر پروژه جدید پالایشگاهی باعث بسته شدن پالایشگاهی دیگر در جای دیگر می شود، خطر تعطیلی پالایشگاهها افزایش خواهد یافت.

اما در این محیط و بازار پر تلاطم چه کسی شکوفا خواهد شد و چه کسی صرفاً زنده می ماند؟ حتی تا قبل از ظهور و شیوع ویروس کرونا و تأثیر نزولی کوتاه مدت آن بر تقاضای نفت، انتظار می رفت ظرفیت پالایش نفت در 5 سال آینده مازاد قابل توجهی داشته باشد. اما در حال حاضر انتظار نزدیک به واقعیت اینست که این تقاضا نخواهد رفت بلکه به تعویق خواهد افتاد.

هر پالایشگاه جدیدی که احداث شود به سایت های بزرگی نیاز خواهند داشت که نزدیک ساحل بوده و بطور کامل با پتروشیمی ها ادغام و یکپارچه شده و با ایجاد پتروپالایشگاه برای خود مزیت رقابتی حاصل نمایند.

پالایشگاه های OECD باید با کاهش تقاضاهای محلی و تغییر چشم انداز اجتماعی و سیاسی سازگار شوند. تجاری سازی فراورده ها باید فراتر از اهرمهای سنتی سرمایه گذاری انتخابی و کنترل هزینه باشد تا از مقدار و شدت کربن آنها در عملیات واحدها و همچنین در تأمین سوختهای مایع کاسته شود.

از خصیصه های اصلی بهره برداری از سایتهای پتروپالایشگاهی آنست که به یک "مجتمع انرژی با تولید کم گازهای گلخانه ای" تبدیل شود که در آن مراحل جذب و ذخیره کربن، بازیافت مواد شیمیایی، تولید LNG و استفاده از انرژی های تجدید پذیر بکار رفته باشد.

مشخصات رقابتی پالایشگاه های ایالات متحده و اروپا

مشخصات رقابتی پالایشگاه های ایالات متحده و اروپا

نمودار بالا درآمدهای پالایشگاه های ایالات متحده و اروپا و تقاضای آینده برای سوخت های مورد نیاز حمل و نقل در آن مناطق برای سال 2025 و دو سناریوی انتقال انرژی برای سال 2040 را نشان می دهد. تا سال 2040، در هر سناریو، منطقی سازی تهدیدی برای تعیین ظرفیت پالایش نفت خام است.

استراتژی "یک نسخه برای همه" در صنعت پالایش نفت جوابگو نخواهد بود در دنیایی که تمایل به محدود کردن افزایش درجه حرارت جهانی به کمتر از 2 درجه سانتیگراد است، اختلال در صنعت پالایش می تواند حتی شدیدتر باشد. استفاده بیشتر از فن آوری باتری و هیدروژن در ناوگان حمل و نقل و خودرو ها دوره گذار انرژی را تسریع خواهد کرد.

در چنین سناریویی، بومی سازی موضوعی اساسی است؛ چرا که پالایشگاه ها باید با جامعه محلی و دولتشان همکاری نزدیکی داشته باشند تا مجوزهای اجتماعی برای انطباق تجارت خود را حفظ کنند.

کاهش هزینه ها، بهبود موقعیت رقابتی و درک چرخه حیات کربن پالایشگاه حرکاتی آشکارند که پشیمانی نخواهند داشت . فراتر از همه اینها، هیچ وقت نباید برای شرایط متفاوت یک نسخه پیچید، بنابراین بررسی استراتژیک شرایط محیطی، محلی و منطقه ای برای ایجاد نقشه راه آینده ضروری است.

بعلاوه، پالایش نفت یک صنعت تبدیلی است، صنعتی که باید از ماده اولیه ای به نام نفت خام که مملو از کربن است به محصولات و خدماتی که برای مصرف کننده با ارزش باشد تبدیل شود.

منبع:woodmac

https://zistonline.com/vdcgyn97.ak9xw4prra.html