بر اساس تعریف برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد اقتصاد سبز الگویی است که به افزایش رفاه انسان و برابری اجتماعی منجر شود، در شرایطی که خطرات زیست محیطی و کمبودهای اکولوژیکی را به طور چشمگیری کاهش می دهد.به بیان ساده تر، اقتصاد سبز را می توان نمونه ای شامل میزان انتشار کربن پایین و منابع کارآمد که همگان به اندازه کافی از آنها بهره مندند، دانست. این اقتصادی است بر پایه سرمایه گذاری های دولتی یا خصوصی که به کاهش انتشار کربن و آلاینده های دیگر، افزایش بهره وری انرژی و منابع، جلوگیری از نابودی تنوع
در حال حاضر، تعاریف گوناگونی از GDP سبز ارائه شده است. مفهوم GDP سبز براساس محاسبات تولید ناخالص داخلی معارف با رویکرد زیست‌محیطی ارائه شده است بدین معنی که در این مفهوم هزینه‌هائی که صرف حفظ محیط زیست و منابع طبیعی میشود، از کل تولید ناخالص داخلی و منابع طبیعی میشود، از کل تولید ناخالص داخلی کسر نموده و GDP سبز به‌‌دست می‌آید.
کشاورزی ارگانیک در ساده ترین تعریف به عنوان «کشاورزی بدون افزودن مواد شیمیایی ، صنعتی» تعریف شده است و اجرای کشاورزی پایدارمیتواند منجر به سود بخشی اقتصادی و اجتماعی شود.
دستاوردهای کارگروه تأمین مالی سبز ذیل کمیته اقتصاد سبز با با موضوع «الزامات و راهکارهای اقتصاد سبز با تأکید بر تأمین مالی» در محل معاونت امور اقتصادی بررسی شد
اقتصاد سبز به عنوان الگویی تعریف میشود که با کاهش خطرات زیست محیطی و کمبودهای اکولوژیکی به افزایش رفاه انسان و برابری اجتماعی منجر میشود. دستیابی به اقتصاد سبز مستلزم به کارگیری تمامی توان و پتانسیل موجود جهت جلوگیری از آلودگی محیط زیست به ویژه در مناطق صنعتی و عملیاتی در راستای بهره وری منطقی از منابع است.
حسابداري محیط زیستی شاخه اي از حسابداري است و شامل مجموعه فعالیت ها یی است که موجب افزایش توان سیستمهاي حسابداري در جهت شناسایی ، ثبت و گزارشگري آثار ناشی از تخریب و آلودگی محیط زیستی می شود
پس از انقلاب صنعتی، از سال ۱۸۵۰، کشورهای توسعه یافته صنعتی امروز ماشین را ساختند و سعی کردند از آن برای رشد اقتصادی و توسعه استفاده کنند، توسعه ای که باعث شد با توجه به اهداف آنها پدیده گرمایش جهانی به وجود بیاید.
