تحقیقات نشان می‌دهند که برخلاف آنچه تصور می‌شود، فناوری‌های دیجیتال به محیط‌زیست و کاهش انتشار گازهای آلاینده کمک شایانی می‌کنند. نتیجه کاربرد این فناوری‌ها را می‌توان در سه صنعت برق، حمل‌ونقل و خودرو به‌طور واضح مشاهده کرد.

به گزارش زیست آنلاین، در حال حاضر پژوهشگران ثابت کردند که فناوری‌های دیجیتال در شکل‌های مختلف قادر به صرفه‌جویی در هزینه و رقابت هستند اما  در عین حال یک جنبه گسترده سبز دیگر نیز در فناوری‌های دیجیتال وجود دارد که به‌طور کامل محاسبه نشده است.

گزارش اخیر ارائه شده در نشست اقتصاد جهانی نشان می‌دهد که فناوری‌های دیجیتال باعث کاهش انتشار حداقل ۱۵ درصدی گازهای آلاینده جهانی خواهد شد. حال این سؤال مطرح می‌شود که چگونه این موضوع ممکن است؟ در پاسخ باید اعلام کرد که از طریق بهره‌وری‌هایی که در صنایع مختلف با روش‌هایی چون انرژی، تولید، کشاورزی و استفاده از زمین، ساختمان‌ها، خدمات، حمل‌ونقل و مدیریت ترافیک به‌دست‌آمده، می‌توان به این خواسته دست پیدا کرد.

بری اکولم (Börje Ekholm) مدیر اجرایی شرکت اریکسون (Ericsson) و یوهان روچستریم (Johan Rockström) مدیر موسسه تحقیقات آلودگی آب‌وهوا پتسدام (Potsdam) طی گزارشی اعلام کردند که بر اساس تحقیقات می‌توان تخمین زد که فناوری‌های دیجیتال می‌توانند حداقل یک‌سوم از ۵۰ درصد کاهش انتشار جهانی آلاینده را تا سال ۲۰۳۰ میلادی تأمین سازند. اکولم و روچستریم اعلام کردند که تأثیر فناوری‌های دیجیتال بر حمل‌ونقل، می‌تواند نمونه‌ای ساده در این زمینه باشد.

در این گزارش آمده است: «حمل‌ونقل ۲۱ درصد از انتشار جهانی آلاینده ها را به خود اختصاص داده است که ۷۳ درصد آن سفرهای کوتاه هستند. در حال حاضر چندین فن‌آوری مشابه وجود دارند که اطمینان لازم را ایجاد می‌سازند که در یک قرن بخش حمل‌ونقل تغییر قابل‌ملاحظه‌ای داشته است. این فن‌آوری‌های مشابه که شامل پیشرفت درزمینهٔ وسایل نقلیه الکتریکی می‌شوند، توسط نرم‌افزار طراحی‌شده و به‌طور مستقل عمل می‌کنند. وسایل نقلیه بدون راننده یک تغییر از مدل تجارت سنتی خودرو به سمت تحرک و انتقال به‌عنوان یک سرویس است که به‌سرعت انجام خواهد گرفت.»

لزوماً مدیران و شرکت‌های فناوری اطلاعات، در اولین قاعده برنامه استراتژی IT خود، سبز نیستند. شاید در این زمینه دیدگاه وسیع‌تری وجود داشته باشد که باید موردتوجه قرار گیرد. به‌عنوان مثال ما دریافتیم که در یک اقتصاد آنلاین ممکن است که ما منابع بیشتری را برای صرفه‌جویی و پس‌انداز صرف کنیم تا به خودمان اعتبار دهیم.

همان‌طور که در حال حاضر بسیاری از تجارت‌ها دیجیتال هستند و تقریباً در مقابل تجارت فیزیکی کار می‌کنند، به‌طور بالقوه میزان قابل‌توجهی از مصرف منابع حذف می شود. شاید به سادگی بتوانیم درک کنیم که برای هر کیلووات ساعت انرژی الکتریکی که کامپیوترها و مراکز داده‌ها مصرف می‌کنند، میزان زیادی انرژی مصرف شده و آلاینده تولید می شود. برای درک بهتر این موضوع می توانید تجارت الکترونیکی را در نظر بگیرید، موضوعی که از دهه‌های گذشته در حال اعمال است. تاکنون چند فروشگاه فیزیکی به دلیل ابداع تجارت الکترونیکی ساخته نشده است؟

بیشتر بخوانید: اپلیکیشن‌هایی که به حفاظت از زمین کمک می کنند

لازم به توضیح است که برای بررسی و دستیابی به اهداف این استدلال، به‌طور گسترده‌ای از اصطلاح اقتصاد آنلاین برای پوشش دادن به هر نوع محاسباتی که سرویس‌ها را از سرویس‌دهنده دیگری، ازجمله رایانه‌های ابری، تجارت الکترونیک، محاسبات اینترنتی و شبکه‌های اجتماعی، استفاده می‌شود.

تصور کنید، شغل دورکاری و یا دوره‌های آنلاین برخی کالج‌ها به‌واسطه نوع فعالیتشان که نیازی به انتقال و حمل‌ونقل ندارند، هزینه‌های سفر را از بین می‌برند. در نظر بگیرید که چه تعداد درخت به دلیل فراگیر شدن اسناد الکترونیکی و ایجاد فایل‌های PDF و نظیر آن قطع نشده اند؟ با توجه به وجود اطلاعات الکترونیکی بهتر در مورد تشکیلات زمین‌لرزه‌ها و شبیه‌سازی‌ها، چه میزان حفاری و کندن زمین برای به دست آوردن اطلاعات لازم در حیطه زمین‌لرزه‌ها و شبیه‌سازی آن‌ها متوقف خواهد شد؟ باوجود تلفن‌های همراه و اینترنت‌های پرسرعت، چه میزان سفرهای لازم برای بیمه و غیره لغو شده است؟ اگر کمی جدی تر به موضوع نگاه کنیم، از این نمونه‌ها بسیار هستند.

گزارش جداگانه‌ای از مجمع جهانی اقتصاد، مقدار برخی از اندوخته‌های محیطی را که از طریق اتخاذ فن‌آوری‌های دیجیتالی دیده می‌شود، تعیین می‌کند: «پیش بینی می شود پتانسیل جلوگیری از انتشار تقریباً ۲۶ میلیارد مترمکعب گاز خالص CO۲ در سه صنعت وجود خواهد داشت: از سال ۲۰۱۶ تا سال ۲۰۲۵ میلادی در صنعت برق از انتشار ۸/۱۵ میلیارد مترمکعب گاز CO۲ جلوگیری خواهد شد، این میزان در صنعت حمل‌ونقل (۹/۹ میلیارد دلار) و صنعت خودرو (۵۴۰ میلیون) دیده خواهد شد. در بخش برق، اگر برنامه‌ریزی و مدیریت دارایی هوشمند و یکپارچه‌سازی ذخیره‌سازی انرژی، جهانی شوند، ما تخمین می‌زنیم که میزان ۸/۸ میلیارد تن از انتشار گاز CO۲ می‌تواند تا سال ۲۰۲۵ میلادی کاهش یافته و این موضوع می تواند ۴۱۸ میلیارد دلار ارزش جدید برای اقتصاد ایجاد کند.»

بیشتر بخوانید: ویژگی‌های اصلی فناوری‌های سبز‏

با ارزیابی تأمین‌کنندگان بالقوه، جمع‌آوری رکوردهای عملکرد مسئولیت اجتماعی و شناسایی مناطق پیشرفت، شرکت‌ها می‌توانند مناطقی را که بیشترین تأثیر را داشته باشند، هدف قرار دهند. در این میان سیستم‌های دیجیتال نیز به کاهش ضایعات کمک می‌کنند تا با همکاری برای به اشتراک گذاشتن ظرفیت بیش‌ازحد، آن‌ها را اضافه کنند.

به گزارش سینا پرس، حسابداری برای افزایش سطح معاملات و فعالیت‌هایی که فن‌آوری دیجیتال ایجاد می‌کند، همراه با مصرف انرژی است. به‌عنوان‌مثال، تجارت الکترونیک نیز الگوها را تغییر داده است به‌طوری‌که تحویل‌های فردی به‌طور مستقیم به مصرف‌کنندگان منتقل می‌شود و نیاز به خدمات پیک، در مقایسه با تحویل فله به فروشگاه‌ها از بین خواهد رفت. درنهایت باید گفت، تأثیرات زیست‌محیطی و مصرف انرژی از اقتصاد دیجیتال به‌سرعت در حال گسترش است که باید مدیریت شود.

کمک اینترنت اشیا به محیط زیستکاهش آلایندگی زیست محیطی، حفاظت از خاک، جنگل ها و منابع آبی و جلوگیری از هدررفت منابع انرژی اقدام هایی است که می توان با به کارگیری فناوری پیشرفته اینترنت اشیا به آن دست یافت.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایرنا، حفاظت از محیط زیست کشورمان با توجه به حوادث ناگواری که مدت هاست گریبان آن را گرفته، از دیدگاه همه اعم از مسئولان، کارشناسان و عامه مردم بسیار ضروری و حیاتی به نظر می رسد.

آلودگی هوا، آب، خاک و خود زمین مهمترین مشکلاتی است که ایران را با خود درگیر کرده است و ادامه این روند می تواند مخاطرات جدی تری را متوجه مردمان این سرزمین کند.

اگرچه سازمان حفاظت از محیط زیست اقدام های مختلفی اعم از سلبی و ایجابی را در این راستا در دستور کار خود دارد اما مشکلات چندین و چند برابر اقدام هاست.

سودجویی برخی افراد از منابع خدادادی این سرزمین از سویی و نبود نیروی انسانی کافی برای حفاظت از وجب به وجب محیط زیست کشورمان مشکلات را دو چندان کرده است.

تخریب بی رویه جنگل ها برای ویلا سازی که در این سال ها شدت بیشتری گرفته است، استفاده بدون برنامه از سفره های زیر زمینی آب، به هدر دادن منابع انرژی و هزاران بهره برداری غیر علمی از نعمت های طبیعی حفظ محیط زیست را به نظر لاعلاج ساخته است.

اما توسعه زیرساخت های ارتباطات و فناوری اطلاعات در کشورمان که در دولت یازدهم سرعت گرفت و ظهور پدیده های جدید بر این زیر ساخت ها کور سوی امیدی در دلها روشن کرده تا کار حفاظت از محیط زیست را بر عهده فناوری های نوین ارتباطی قرار داده و امید وار به نتیجه بود.

کارشناسان حوزه فناوری اطلاعات براین باورند آنجا که نیروهای حفاظت از محیط زیست در برابر تهدید ها شاید کم آورند، فناوری های نوین خواهد توانست بر چالش ها غلبه کرده و محیط زیست را از تعرض در امان دارند.

استفاده از فناوری خانه های سبزخانه های سبز خانه هایی هستند که مصرف انرژی در آنها به پایین ترین حد ممکن رسیده و هیچ اتلاف آب و انرژی ندارد.

یک فعال در زمینه فناوری خانه های سبز در این زمینه به خبرنگار اقتصادی ایرنا گفت: استفاده از خانه های سبز میزان مصرف انرژی را که اکنون چهار برابر سرانه مصرف جهانی در کشورمان است را تا ۶۰ درصد کاهش می دهد.

طهماسب داودی افزود: خانه های سبز با اعمال مدیریت های هوشمندانه بهترین و مطبوع ترین انرژی مورد نیاز را تامین کرده و اجازه هدر رفت منابع را نمی دهد.

وی ادامه داد: سال هاست که مصرف بی رویه انرژی در ساختمان ها علاوه بر هدر رفت منابع تجدید ناپذیر انرژی، آلودگی های متعددی بر محیط زیست تحمیل کرده است.

داودی گفت: اکنون وقت آن است که مردم و مسئولان به وظیفه خود در حفاظت از محیط زیست عمل کرده و با ترویج خانه های سبز گام مهمی در حفاظت از محیط زیست بردارند.

این فعال خانه های هوشمند ادامه داد: فناوری خانه هوشمند همچنین با اعمال مدیریت در مصرف آب، بهترین میزان مصرف را برای افراد در نظر گرفته و مانع مصرف بیش از حد می شود.

بیشتر بخوانید: اینترنت اشیاء؛ حامی محیط زیست در کشاورزی هوشمند تا بستر آب اقیانوس ها

شهر هوشمند و حفاظت از محیط زیستتوسعه بی منطق شهرها در سال های اخیر به گفته فعالان محیط زیست اثرهای نامطلوبی بر محیط زیست داشته است به گونه ای که این توسعه حریم های زیست محیطی را در برخی مواقع از بین برده که خود این امر مشکلات متعددی را هم برای انسان ها و هم برای خود محیط زیست به همراه داشته است.

چنین به نظر می رسد که با توسعه فناوری شهرهوشمند بتوان ترتیبی اتخاذ کرد که ضمن جلوگیری هوشمندانه از به خطر افتادن حریم محیط زیست آن را از انواع آلاینده ها نیز نجات داد.

یک کارشناس فناوری اطلاعات در این باره گفت: شهرهای هوشمند مطلوب ترین راهکار حفاظت از محیط زیست در برابر انواع آلایندگی ها است.

حامد قاسمی نراقی ادامه داد: شهرهای هوشمند با بهره گیری از انواع امکان های فناوری اطلاعات از هدر رفت منابع طبیعی جلوگیری کرده و علاوه بر آن نیاز به استفاده از سوخت های فسیلی را که مهمترین عامل آلایندگی محیط زیست هستند را به شدت مدیریت کرده و کاهش می دهد.

وی افزود: فناوری شهرهوشمند خود نیز آلایندگی بر محیط زیست تحمیل نمی کند و به دلیل ساختارهایی که دارد دوستدار محیط زیست است.

فناوری فضایی در خدمت کاهش بلایای طبیعیرییس سازمان فضایی ایران سال گذشته در یکی از شبکه های اجتماعی نوشت: این سازمان مطابق با نیاز بخش های مختلف کشور برنامه ساخت ماهواره های سنجش از دور را با جدیت دنبال می کند.

«مرتضی براری» معتقد است، اکنون نزدیک به ۵۷۰ ماهواره سنجش از دور در مدار زمین در حال پایش پدیده های مختلف هستند که می توان از این ظرفیت برای محیط زیست ایران نیز بهره برد.

کمک به پیش بینی های جوی و مطالعات زیست محیطی، مدیریت اراضی کشاورزی، مدیریت منابع آب و منابع طبیعی، مدیریت بحران، نقشه برداری و زمین شناسی از جمله کاربردهای مهم سنجش از دور است که همه کشورهای جهان درحال توسعه زیر ساخت ها و استفاده بیش از پیش از این خدماتند.

به گفته معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، اکنون حدود ۲۶ کشور جهان ماهواره های سنجش از دور دارند و نزدیک به ۷۰ نهاد دولتی و شرکت خصوصی به عنوان اپراتورهای ماهواره های سنجش از دور فعالیت می کنند.

براری اضافه کرد: نزدیک به ۲۵ دانشگاه در سراسر جهان ماهواره هایی در کلاس مکعب و میکرو را که خود توسعه داده اند، اپراتوری می کنند.

به گفته این مسوول، از آنجا که کشور ما جزو ۱۰ کشور بلاخیز جهان است نیاز به استفاده حداکثری از خدمات سنجش از دور احساس می شود.

 



اینترنت اشیا درخدمت حفظ محیط زیستاینترنتِ چیزها (اشیا) مفهومی جدید در دنیای فناوری و ارتباطات است اما عبارت اینترنت چیزها، برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیای بی‌جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن‌ها را سازماندهی و مدیریت کنند.

اینترنت اکنون همه مردم را به هم متصل می‌کند ولی با اینترنت اشیا همه چیز به هم متصل می‌شوند. البته پیش از آن، کوین کلی در کتاب قوانین نوین اقتصادی در عصر شبکه‌ها (۱۹۹۸) موضوع نودهای کوچک هوشمند (مانند حسگر باز و بسته بودن درب) که به شبکه جهانی اینترنت وصل هستند را مطرح کرد.

بنابر آمار شرکت گارتنر (شرکت پژوهشی و مشاوره‌ای آمریکایی) حدود ۲۰.۸ میلیارد دستگاه روی اینترنت چیزها تا سال ۲۰۲۰ وجود خواهد داشت.

اینترنت اشیا می تواند در جنگل ها مدیریت صحیح ایجاد کرده و با بروز کوچکترین حادثه ای اقدام های لازم برای پیشگیری را انجام دهد.

اینترنت اشیا با ایجاد مدیریت هوشمندانه حفاظتی کامل از محیط زیست خواهد کرد و اجازه نابودی آن را نمی دهد.

محمد جواد آذری جهرمی وزیرارتباطات و فناوری اطلاعات هم بهمن ماه پارسال در همایش سرآمدان فناوری و صنعت گفت: هنوز نتوانسته ایم از فرصت های فناوری برای بهبود شرایط زندگی استفاده کنیم و هنوز جای کار بسیار دارد.

اکنون جای آن دارد تا با استفاده از فرصت های فناوری به حفاظت از محیط زیست بپردازیم و زندگی را برای خود و آیندگان مطلوبتر سازیم.