کاهش اطمینان از پیش بینی آثار تغییر اقلیم به سبب کاهش پرواز هواپیماها

به گزارش زیست آنلاین، این روزها همه دوستداران محیط زیست از عدم پرواز هواپیماها و در نتیجه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ابراز خوشحالی می کنند. مختل شدن پروازهای هوائی نیز از جمله مواردی است که بررسی آن نیازمند نگاه همه جانبه به منافع و هزینه های مستقیم و آثارخارجی (EXTERNALITY) های مثبت و منفی آن است. اما آنچه به آن می پردازیم امکان تشدید پذیری آسیب پذیری جهان در این روزها از بروز کرونا و کاهش امکان پیش بینی هوا و پدیده های آب و هوائی است.

بی شک با حضور کرونا میزان انتشار گازهای گلخانه ای کاهش یافته است اما براساس بیانیه سازمان جهانی هواشناسی (WMO )این کاهش در کوتاه مدت سبب نخواهد شد تا تاثیرات مخرب تغییرات آب هوا کاهش یابند.

درسالهای اخیر سیستم های پیش بینی هواشناسی پیشرفت زیادی کرده و این امر سبب می شود تا با هشدارهای به موقع بتوان آمادگی های لازم را در برابر سیل و طوفان ایجاد کرد. به گفته پتری تالاس، دبیر کل WMO بدون داده های معتبراز وضعیت آب و هوا ،کرونا می تواند به همراه خود چالش اضافه تری را برای کشورها ایجاد کند و آن هم مشکلات ناشی از عدم آمادگی در مقابل پدیدهای جوی ناشی از تغییرات اقلیم است. این بدان معنی است که کشورها باید آمادگی برای مقالبه با شرایط "چند خطری" را داشته باشند که به نظر می رسد مدیریت امور را بیش از پیش برای کشورها دشوار می سازد.

براساس بیانیه سازمان جهانی هواشناسی-که IPPC به عنوان مهمترین نهاد مربوط به هواشناسی مرتبط با تغییرات اقلیم زیرمجموعه آن است- بسیاری از قسمتهای مرتبط با شبکه جهانی نظارت بر سیستم آب و هوائی داده های خود را به صورت خودکار و از طریق ماهواره ها و ایستگاه های زمینی تهیه می شوند. اما بخشهای مهمی نیز هست که اداده های آن به صورت روزانه و از طریق داده های پروازهای هوائی تهیه می شد.

این بخش شامل اطلاعاتی در خصوص دمای هوا، سرعت باد و جهت باد میشد که پیش از کرونا به طور متوسط هرروز 700000 داده را وارد سیستم می کرد که اینک کاهش چشمگیری یافته است. این داده ها در کنار سایر داده ها سیستم مشاهده جهانی WMO را پشتیبانی می کرد که از خدمات آن در خصوص پیش بینی های آب و هوائی 193 کشور در جهان سود می بردند.

در اروپا، که طبق گزارش WMO، میزان این داده ها به سبب کاهش ترافیک هوایی 85 تا 90 درصد کاهش یافته است و سبب شده 31 سرویس ملی هواشناسی که به این داده ها وابسته بودند، در مورد چگونگی تقویت قابلیت های کوتاه مدت سایر بخش های شبکه های مشاهده ای خود برنامه ریزی کنند تا این کمبود را جبران کرده و سبب کاهش زیان های وارده ناشی از آن گردند. این تأثیر در آمریكا شدت کمتری داشته است و داده های مربوط به ترافیك هواپیمایی تجاری 60 درصد كاهش یافته است.

لارس پیتر رییشوگگارد، از بخش زیرساختهای WMO معتفد است که در حال حاضر، پیش بینی می شود که تأثیر نامطلوب از دست دادن مشاهدات بر کیفیت پیش بینی هوا، نسبتاً متوسط باشد.

با این حال، از آنجا که کاهش در دسترس بودن مشاهدات هواشناسی از طریق هواپیما ادامه دارد و افزایش نیز خواهد یافت ، ممکن است انتظار داشته باشیم که به تدریج از اعتبار قابل اطمینان پیش بینی شود.

این صحبت این کارشناس بدان معنی است که در رویدادهای آب وهوائی پیش رو مادامی که راه حلی برای تامین داده هائی که به مقدار زیاد و لحظه به لحظه دریافت می شد، یافته نشود قابلیت اطمینان در مورد پیش بینی ها کم شده و ریسک های مربوطه را افزایش می دهد. این وضعیت به خصوص در بسیاری از کشورهای در حال توسعه نگران کننده است، چرا که آنها به سبب عدم دسترسی به مدلهای مستقل پیش بینی از مدلهای جهانی متناسب با اقلیم خود سود برده و تحلیل های خود را براساس آن انجام میدادند.

این نمونه ای دیگر از ارتباط متفاوت تغییرات اقلیم و کرونا و تاثیرات متقابل آنها بر یکدیگر بود. مسئله ای که بی شک با بررسی های بیشتر دانشمندان در رشته های مختلف ابعاد آن گسترده تر خواهد شد.

منبع:education

.thebalance.

https://zistonline.com/vdcfxtdc.w6d0yagiiw.html